Νότης Μαριάς: Πάνω από 3 δις ευρώ η ΕΕ στη Λιβύη με την ψήφο της Αθήνας παρά το τουρκολιβυκό μνημόνιο

Λιβύη: Η ΕΕ βάζει τα λεφτά και ο Ερντογάν παίρνει  τις δουλειές

Σκληρή κόντρα Ιταλίας – Τουρκίας για την προίκα της Λιβύης

Στο κόκκινο η σύγκρουση Ντράγκι – Ερντογάν

Γερμανοτουρκική κοινοπραξία για ηλεκτροπαραγωγή στη Λιβύη με Siemens

Στο παιχνίδι της ηλεκτροπαραγωγής στη Λιβύη και η MYTILINEOS

Δεν πέρασαν παρά λίγες ώρες από την σκληρή κόντρα του Νίκου Δένδια με τον Τσαβούσογλου και η Τουρκία συνέχισε τις προκλήσεις της νότια της Κρήτης. Έτσι έστειλε φρεγάτα προκειμένου να παρενοχλήσει το γαλλικό ερευνητικό σκάφος «L’Atalante» το οποίο υπό την παρουσία ελληνικής φρεγάτας πραγματοποιούσε έρευνες εντός της ελληνικής ΑΟΖ, όπως αυτή πρόσφατα οροθετήθηκε με τη Συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου. Μάλιστα η τουρκική φρεγάτα τόλμησε να ζητήσει από το γαλλικό ερευνητικό σκάφος να απομακρυνθεί γιατί η περιοχή αυτή δήθεν ανήκε σε χώρο που δήθεν καλύπτεται από το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο.

Είναι λοιπόν προφανές ότι η σύγκρουση με την Τουρκία σε όλα τα επίπεδα είναι ante portas. Μια σύγκρουση που απ΄ ότι φαίνεται μεταφέρεται νότια της Κρήτης καθώς πλέον η Λιβύη αναδεικνύεται ως η περιοχή στην οποία θα ενταθούν οι διάφοροι ανταγωνισμοί μεταξύ Τουρκίας, Ιταλίας, Γαλλίας, ΗΠΑ και Ρωσίας. Και καθώς η Κρήτη και ιδίως η Γαύδος αποτελούν πλέον περιοχές στρατηγικής σημασίας για την έκβαση της νέας αυτής σύγκρουσης, το ανυπόστατο, άκυρο και παράνομο  τουρκολιβυκό μνημόνιο αναμένεται να αποτελέσει όχημα της Άγκυρας για παρουσία στη θαλάσσια αυτή περιοχή.

Οι συνεχείς επισκέψεις Ελλήνων αξιωματούχων στη Λιβύη και αντιστρόφως τις τελευταίες ημέρες ενισχύουν την ανάλυση αυτή. Και αυτό γιατί η φιλότουρκη κυβέρνηση της Τρίπολης σχεδόν σύσσωμη μετακόμισε στην Άγκυρα προκειμένου να κάνει σπονδές στον «Σουλτάνο» και να υπογράψει συμφωνίες με την Τουρκία.

Η Λιβύη επιπλέον αποτελεί ένα πεδίο έντονου ανταγωνισμού Ιταλίας και Τουρκίας και αυτή ήταν άλλωστε και η πραγματική αιτία για την επίθεση Ντράγκι σε Ερντογάν τον οποίο χαρακτήρισε δικτάτορα για να ακολουθήσει πλέον η όξυνση των σχέσεων Ρώμης και Άγκυρας. 

Πεσκέσι της ΕΕ ύψους 3 δις ευρώ στη Λιβύη με τη σύμφωνη γνώμη της Ελλάδας παρά το άκυρο και παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο

Με αφορμή την επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Λιβύη στις 6/4/2021 με δηλώσεις μου στα ΜΜΕ αποκάλυψα ότι η ΕΕ έδωσε με τη σύμφωνη γνώμη της Ελλάδας πεσκέσι ύψους τουλάχιστον 3 δις ευρώ  στη Λιβύη.

Έτσι παρά το τουρκολιβυκό μνημόνιο που παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Πατρίδας μας και το οποίο μάλιστα έχει χαρακτηριστεί ως ανυπόστατο και άκυρο από το ίδιο το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, εντούτοις η ηγεσία της ΕΕ με τις ψήφους της Ελλάδας και της Κύπρου διασφάλισε πεσκέσι για τη Λιβύη ύψους τουλάχιστον 3 δις ευρώ.

Με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 10^ης Δεκεμβρίου 2020 για το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο (ΠΔΠ) 2021-2027 την οποία υπερψήφισαν Μητσοτάκης και Αναστασιάδης (www.amna.gr/eu 11/12/2020 & www.naftemporiki.gr 11/12/2020) θα διατεθούν ευρωπαϊκά κονδύλια για την ενίσχυση των χωρών της αποκαλούμενης Νότιας Γειτονίας στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η Λιβύη.

Μάλιστα όπως ανακοίνωσε στις 9/2/2021 ο ίδιος ο  Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας Ζοσέπ Μπορέλ για τις χώρες της Νότιας Γειτονίας προβλέπεται να διατεθούν 7 δις ευρώ μέσω του νέου Μηχανισμού Γειτονίας, Ανάπτυξης και Διεθνούς Συνεργασίας (ΜΓΑΔΣ) της ΕΕ, για την εφαρμογή του ειδικού οικονομικού και επενδυτικού σχεδίου για την περίοδο 2021-2027, μέσω του οποίου θα μπορέσουν να κινητοποιηθούν δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις ύψους έως και 30 δις ευρώ στην περιοχή κατά την επόμενη δεκαετία. Στις δημόσιες επενδύσεις περιλαμβάνονται δανειακά κεφάλαια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, της Παγκόσμιας Τράπεζας κλπ.

Από αυτό το ποσό εκτιμάται ότι τουλάχιστον 3 δις ευρώ θα καταλήξουν στη Λιβύη καθώς η χώρα αυτή στο διάστημα 2014-2020 και εν μέσω εμφυλίου πολέμου κατάφερε ήδη να ενθυλακώσει τουλάχιστον 700 εκατ. ευρώ από τα οποία 435 εκατ. ευρώ αφορούσαν κονδύλια για το μεταναστευτικό και την κοινωνική συνοχή στη Λιβύη.

Στην ίδια γραμμή με τον Μπορέλ κινήθηκε και ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σάρλ Μισέλ ο οποίος επισκέφθηκε τη Λιβύη στις 4 Απριλίου 2021 (www.politico.eu  4/4/2021).

Στα παραπάνω θα πρέπει να προστεθούν και οι  δασμολογικές διευκολύνσεις προς τη Λιβύη για την εξαγωγή των προϊόντων της στην ΕΕ στο πλαίσιο της νέας από 1/9/2021 Συμφωνίας για το  προτιμησιακό εμπόριο ΕΕ-Χωρών Μεσογείου το οποίο  μόνο το 2019 ανήλθε στα 677 δις ευρώ.

Τέλος η ομαλοποίηση των σχέσεων της ΕΕ με τη Λιβύη ανοίγει το δρόμο και για άλλες επενδύσεις ευρωπαϊκών κεφαλαίων στη Λιβύη καθώς και για περαιτέρω ενίσχυση του διμερούς εμπορίου ΕΕ-Λιβύης.

Έτσι η Λιβύη παρά το γεγονός ότι συνεχίζει να επιμένει στην ισχύ και εφαρμογή του τουρκολιβυκού μνημονίου, όπως δήλωσε άλλωστε  δημόσια και παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη ο φιλότουρκος  μεταβατικός πρωθυπουργός της Λιβύης, εντούτοις με τις ψήφους Αθήνας και Λευκωσίας άρχισε ήδη να ενθυλακώνει το ευρωπαϊκό χρήμα καθώς  ο προϋπολογισμός της ΕΕ για το 2021 και η συνακόλουθη ετήσια χρηματοδότηση της Λιβύης από την ΕΕ υιοθετήθηκε  από το Συμβούλιο Υπουργών της ΕΕ στις 14/12/2020 με τις ψήφους Αθήνας και Λευκωσίας και ήδη από 17/3/2021 τέθηκε σε εφαρμογή καθώς την ως άνω ημερομηνία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ. 

Η κολεγιά της Ρώμης με τον φιλότουρκο Σάρατζ λόγω ΕΝΙ

Οι οικονομικές σχέσεις Ιταλίας-Λιβύης ανέκαθεν ήταν εξαιρετικά στενές ιδίως από την εποχή που η Λιβύη αποτελούσε ιταλική αποικία την εποχή του Μουσολίνι. Στην εποχή του Καντάφι οι σχέσεις των δύο χωρών ήταν εξαιρετικά στενές με τη Λιβύη να πραγματοποιεί μέσω της λιβυκής κρατικής εταιρίας επενδύσεων πολλές επενδύσεις στην Ιταλία όπως στην Fiat, στην εταιρεία πετρελαίων ENI, την εταιρεία ηλεκτρικής ενέργειας ENEL, στην τράπεζα Unicredit, στην εταιρεία τηλεπικοινωνιών Telecom Italia, στην κλωστοϋφαντουργία Olcese, ακόμη και στην ποδοσφαιρική ομάδα της Γιουβέντους όπου φιγουράριζε συχνά ο γιός του Καντάφι, Al-Saadi (Reuters 8/6/2009).

Σημαντικό ρόλο στον καθορισμό της εξωτερικής πολιτικής της Ιταλίας διαδραματίζει η ΕΝΙ  στην οποία, παρά την  ιδιωτικοποίησή της, το ιταλικό δημόσιο μέσω του 30,33% των μετοχών της τις οποίες διατηρεί κάνει επί της ουσίας κουμάντο. Βασικές υποδομές και  κοιτάσματα ιταλικού ενδιαφέροντος βρίσκονται στην δυτική Λιβύη σε χώρο δηλαδή τον οποίο ήλεγχε η φιλότουρκη κυβέρνηση της Τρίπολης. Για τον λόγο αυτόν άλλωστε η Ιταλία στήριζε την ψευτοκυβέρνηση του Σάρατζ (GNA) στην Τρίπολη, όπως άλλωστε και η Τουρκία. Όμως οι εντεινόμενοι δεσμοί Τρίπολης-Αγκύρας και η απόφαση των τούρκων να μπουν και στο παιχνίδι των κοιτασμάτων του λιβυκού πετρελαίου και φυσικού αερίου είχαν ως αποτέλεσμα την ένταση των ανταγωνισμών Ιταλίας και Τουρκίας. Και αυτό όπως αντιλαμβάνεται κανείς περιπλέκει την κατάσταση.

Η ιταλική πολυεθνική ΕΝΙ έχει τεράστια συμφέροντα στη Λιβύη. Κατ΄ αρχάς είναι ο φορέας εκμετάλλευσης αλλά και κατά 50% μέτοχος του περίφημου Western Libyan Gas Project (WLGP) που περιλαμβάνει το χερσαίο παραγωγικό κοίτασμα της Wafa στα σύνορα Λιβύης-Αλγερίας, τα υπεράκτια παραγωγικά κοιτάσματα Bahr Essalam και Bouri, το συγκρότημα εγκαταστάσεων επεξεργασίας πετρελαίου και φυσικού αερίου με δεξαμενές αποθήκευσης αργού πετρελαίου και προϊόντων καθώς και  εγκαταστάσεις φόρτωσης υγραερίου στο Mellitah και τον Αγωγό Greenstream που μεταφέρει φυσικό αέριο από το συγκρότημα Mellitah στη Σικελία. Σημειωτέον ότι η  Ιταλία επί του παρόντος αποτελεί τον μοναδικό εξαγωγικό προορισμό του φυσικού αερίου της Λιβύης.  Έτσι το 2019, το WLGP παρείχε 5,4 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου στην Ιταλία, που αντιστοιχεί στο 8% της ζήτησης φυσικού αερίου της Ιταλίας. Αυτό βέβαια έγινε εφικτό λόγω των στενών σχέσεων της Ιταλίας με την ψευτοκυβέρνηση του Σάρατζ. Έτσι όπως προκύπτει και από τον Πίνακα 1 η τροφοδοσία της Ιταλίας με λιβυκό φυσικό αέριο στο διάστημα 2012-2020 δεν παρουσίασε ιδιαίτερα προβλήματα (www.spglobal.com 21/1/2020).

Αντίθετα οι εγκαταστάσεις της ΕΝΙ στην υπόλοιπη Λιβύη η οποία ήταν υπό την εξουσία του Χαφτάρ (LNA) αντιμετώπισαν έντονα προβλήματα. Αυτό ισχύει κυρίως για τη νότια Λιβύη όπου η ΕΝΙ κατέχει το 33% του παραγωγικού κοιτάσματος El Feel και την ανατολική Λιβύη όπου η ΕΝΙ κατέχει το 50% του παραγωγικού κοιτάσματος Abu Attifel. Οι πετρελαιοπηγές της ΕΝΙ στις περιοχές αυτές δέχθηκαν πολλές επιθέσεις με αποτέλεσμα να υπάρχουν τεράστια προβλήματα στην παραγωγή (realinstitutoelcano.org. 23/9/2020).

Επιπλέον τα ιταλικά συμφέροντα έδειξαν ιδιαίτερη δραστηριότητα στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής καθώς η Λιβύη αντιμετωπίζει ένα σημαντικό έλλειμμα ηλεκτρικής ενέργειας που ανέρχεται τουλάχιστον σε 2.500 megawatt (ΜW) κατά τη διάρκεια αιχμής. Το ποσοστό κατοίκων της Λιβύης που απολαμβάνουν πρόσβαση στην ηλεκτρική ενέργεια έχει μειωθεί στο 67% από το 81% που ήταν πριν τον εμφύλιο πόλεμο. Άλλωστε είναι γνωστές οι επί 48 σχεδόν ώρες διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος στην ίδια την Τρίπολη. Έτσι η ΕΝΙ έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να αναλάβει επίσης δράση και στον τομέα της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας συνεργαζόμενη με την General Electric Company της Λιβύης (GECOL). Επιπλέον η ΕΝΙ  διεξάγει μελέτη ανάπτυξης για την κατασκευή ενός νέου εργοστασίου με αέριο και θα παρέχει υποστήριξη σε έργα εκκίνησης για την παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (realinstitutoelcano.org. 23/9/2020).

Ερντογάν: Η πολιτική του «πάρτα όλα» στη Λιβύη

Η στήριξη της Τουρκίας στην κυβέρνηση Σάρατζ είχε ως αποτέλεσμα να διασωθεί σε πρώτη φάση η ψευτοκυβέρνηση της Τρίπολης. Έτσι αφού ο Ερντογάν διασφάλισε την υπογραφή του ανυπόστατου, άκυρου και παρανόμου τουρκολιβυκού μνημονίου στις 29 Νοεμβρίου 2019, στη συνέχεια στις 13 Αυγούστου 2020 Τουρκία και Λιβύη υπέγραψαν οικονομική συμφωνία με σκοπό τη ρύθμιση εκκρεμών ζητημάτων που είχαν σχέση με διάφορα κατασκευαστικά έργα που είχαν αναλάβει τουρκικές εταιρείες την εποχή του Καντάφι (Anadolu 13/8/2020). Μέσα όμως από τη συμφωνία αυτή η Τουρκία πέτυχε να βάλει στο χέρι περίπου το 20% των διαφόρων επενδυτικών σχεδίων που αναμένεται να γίνουν στη Λιβύη. Το ποσό είναι τεράστιο αν λάβει κανείς υπόψη ότι σύμφωνα με εκτιμήσεις η ανοικοδόμηση της Λιβύης θα ανέλθει τουλάχιστον στα 50 δις δολάρια. Όπως επισημαίνεται σε δημοσιεύματα η συμφωνία αυτή ανοίγει το δρόμο για χοντρές δουλειές σε τουρκικές εταιρείες κυρίως στον τομέα των κατασκευών, της ενέργειας και του εμπορίου. Άλλωστε η Τουρκία πλέον εκτόπισε την ΕΕ σε επίπεδο εξαγωγών και είναι μετά την Κίνα ο δεύτερος εξαγωγέας στη Λιβύη με έσοδα τουλάχιστον 1,53 δις δολάρια. Για να αντιληφθεί κανείς την τουρκική αποφασιστικότητα στη στήριξη του Σαράτζ αρκεί να λάβει υπόψη ότι στο μη στρατιωτικό πεδίο έφτασε στο σημείο να αποφασίσει να στείλει το καλοκαίρι του 2020 στη Δυτική Λιβύη το εικονιζόμενο στη φωτό πλωτό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας Zeynep Sultan του επιχειρηματικού ομίλου Karadeniz Holding (Daily Sabah 19/6/2020) προκειμένου να συμβάλει στην ηλεκτροδότηση της περιοχής.

Γερμανοτουρκική κοινοπραξία για ηλεκτροπαραγωγή στη Λιβύη με Siemens

Ακολούθησε στις αρχές του 2021 η ανακοίνωση της τουρκικής εταιρείας ΕΝΚΑ η οποία δήλωσε ότι σε κοινοπραξία με τη Siemens, θα κατασκευάσει δύο εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος το ένα 650 ΜW στην παραθαλάσσια πόλη της Misrata και το άλλο εργοστάσιο 671 MW στην πρωτεύουσα της Λιβύης, την Τρίπολη (Daily Sabah 7/1/2021).Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί  ότι η Γερμανία επίσης πουλάει δήθεν τεχνική βοήθεια στη Λιβύη έχοντας αναλάβει την ανασυγκρότηση της Κεντρικής Τράπεζας της Λιβύης.  Επιπλέον έχει προχωρήσει το 2020 σε εξαγωγές όπλων ύψους 331 εκατ. ευρώ προς χώρες που εμπλέκονται στρατιωτικά στη Λιβύη, όπως είναι η Αίγυπτος με πωλήσεις  όπλων ύψους 308,2 εκατ. ευρώ, η Τουρκία με πωλήσεις όπλων αξίας 15,1 εκατ. ευρώ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα με πωλήσεις όπλων αξίας 7,7 εκατ. ευρώ (DW 17/5/2020).

Στο κόκκινο η κόντρα Ντράγκι-Ερντογάν

Εάν κανείς προσθέσει στις οικονομικές σχέσεις Τουρκίας-Λιβύης και την τεράστια στρατιωτική υποστήριξη της Τουρκίας στην ψευτοκυβέρνηση Σαράτζ καταλαβαίνει κανείς ότι η Άγκυρα έβαλε πόδι στην Λιβύη και θέλει πλέον να τα πάρει όλα. Έτσι σχεδιάζει να αναλάβει επιπλέον και την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού  αερίου και πετρελαίου όχι μόνο σε περιοχές του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου αλλά σε όλη της σφαίρα των πετρελαιοπηγών της Λιβύης, όπου όπως αναλύσαμε παραπάνω καθοριστικό ρόλο παίζει η ιταλική ΕΝΙ. Έτσι η Ρώμη η οποία είχε επίσης σφιχταγκαλιάσει τον Σάρατζ άρχισε να καταλαβαίνει πλέον ότι η λυκοφιλία της με την Τουρκία στην Λιβύη έβαινε προς το τέλος της καθώς ο Ερντογάν με την πολιτική του «πάρτα όλα» ήθελε πλέον τα πάντα στη Λιβύη.

Και αυτό αποδείχθηκε με τις συμβάσεις που υπογράφτηκαν κατά την πρόσφατη επίσκεψη στις 12 Απριλίου 2021 σύσσωμης του λιβυκής κυβέρνησης στην Τουρκία (Daily Sabah 12/4/2021) όπου, αφού για άλλη μια φορά επιβεβαιώθηκε η πλήρης εφαρμογή του άκυρου τουρκολιβυκού μνημονίου, εν συνεχεία διάφορες τουρκικές εταιρίες ανέλαβαν χοντρές δουλειές στη Λιβύη. Έτσι ο επιχειρηματικός όμιλος Rönesans Holding ανέλαβε να κατασκευάσει 3 εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας,  ένα Mall και ένα νέο διεθνές Terminal στο αεροδρόμιο Τρίπολης  (Daily Sabah 13/4/2021) κάνοντας σφήνα στη Ρώμη που με την ιταλική κοινοπραξία Aeneas είχαν κλείσει από το 2017 τη δουλειά για την κατασκευή του αεροδρομίου της Τρίπολης.  Επιπλέον η τουρκική Aksa Enerji ανέλαβε επίσης την κατασκευή ενός άλλου σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Και σαν να μην έφταναν αυτά οι τούρκοι θέλουν να πετάξουν τους Ιταλούς έξω από  την κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου των 1750 χιλιομέτρων που θα  συνδέσει την Λιβύη με την Αίγυπτο. Ο αυτοκινητόδρομος αυτός είχε αρχίσει να κατασκευάζεται ήδη από το 1937 από τον Μουσολίνι και το 2008 ο Μπερλουσκόνι υποσχέθηκε να τον κατασκευάσει με δικές της δαπάνες η Ιταλία, ως αποζημίωση για τις ευθύνες της την εποχή της ιταλικής αποικιοκρατίας στη Λιβύη (www.ilpost.it 6/4/2021). Ο παραλιακός αυτός αυτοκινητόδρομος θα ξεκινά από τα σύνορα της Τυνησίας και θα φτάνει τουλάχιστον μέχρι τη Βεγγάζη για να συνεχιστεί στην πορεία προς τα σύνορα της Αιγύπτου. Το θράσος των Τούρκων είναι τόσο μεγάλο που θέλουν να αναλάβουν την κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου που όμως θα χρηματοδοτηθεί από την Ιταλία!!!

Για τον λόγο αυτόν ο Ντράγκι όταν στην επίσκεψη του στις 6 Απριλίου 2021 στην Λιβύη διαπίστωσε το τεράστιο τουρκικό χώσιμο σε βάρος των ιταλικών συμφερόντων ανακάλυψε τελικά ότι ο Ερντογάν είναι δικτάτορας και του επιτέθηκε.

Έτσι η ιταλοτουρκική σύγκρουση αναμένεται να ενταθεί στο μέλλον, πολύ δε περισσότερο καθώς η Κεντρική Τράπεζα της Λιβύης προχώρησε ήδη και σε σχετική συμφωνία με την Κεντρική Τράπεζα της Τουρκίας.

Στο παιχνίδι της ηλεκτροπαραγωγής στη Λιβύη και η MYTILINEOS

 Σε σχέση πάντως με τη δραστηριότητα των ελληνικών επιχειρήσεων στη Λιβύη  σύμφωνα με δημοσίευμα της Ναυτεμπορικής το Νοέμβριο του 2020 «μετά από τρία χρόνια καθυστερήσεων λόγω της εσωτερικής κατάστασης στη Λιβύη, η Mytilineos επανεκκινεί τις εργασίες για την κατασκευή της μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στο Τομπρούκ, καθώς ενεργοποιήθηκαν οι απαραίτητες γραμμές χρηματοδότησης που παρέμεναν σε αδράνεια» (Naftemporiki.gr 30/11/2020).

«Στο πλαίσιο αυτό, η Γενική Αρχή Ηλεκτρισμού της Λιβύης (GECOL) έθεσε σε ισχύ το Letter of Credit  προς την MYTILINEOS ανάβοντας το «πράσινο φως» για την υλοποίηση της μονάδας, η οποία θα κατασκευαστεί σε τρείς φάσεις: Στο πρώτο στάδιο θα κατασκευαστεί η πρώτη τουρμπίνα, η οποία και θα μπορέσει να ενισχύσει άμεσα το ενεργειακό σύστημα της χώρας με σχεδόν 160MW.  Η εν λόγω μονάδα, όταν ολοκληρωθούν και τα τρία στάδια κατασκευής, θα έχει συνολική ισχύ που θα υπερβαίνει τα 650MW και θα έχει δυνατότητα διπλού καυσίμου (φυσικού αερίου ή υγρού καυσίμου). Θα περιλαμβάνει την προμήθεια και εγκατάσταση 4 αεριοστρόβιλων General Electric GT13E2 σε διάταξη ανοιχτού κύκλου, καθώς και όλου του σχετικού βοηθητικού εξοπλισμού και ενός υποσταθμού 220/66kV. Η συμβατική αξία για τη MYTILINEOS, όπως έχει ήδη ανακοινωθεί ανέρχεται στα 400 εκατ. δολ.» (Naftemporiki.gr 30/11/2020).

Μάλιστα σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα το εν λόγω έργο προχωρά πλέον κανονικά (Liberal.gr 7/4/2021) ανοίγοντας έτσι το δρόμο για σοβαρή ελληνική παρουσία στη Λιβύη.