16/8/2015
Νότης Μαριάς, Ανεξάρτητος Ευρωβουλευτής, Επικεφαλής του Πολιτικού Κινήματος Αντιμνημονιακοί Πολίτες, Καθηγητής Θεσμών της Ε.Ε. στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Θα περίμενε κανείς μετά τη μεγαλειώδη νίκη του λαού μας στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 αλλά και το βροντερό ΟΧΙ του στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015 η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να αποκόψει ριζικά τον ομφάλιο λώρο της Νέας Εξάρτησης με τους διεθνείς τοκογλύφους δανειστές και να τους πετάξει έξω από την πατρίδα μας.
Αντ’ αυτού κατέληξε στη Συμφωνία για το επαχθές και επονείδιστο μνημόνιο 3.
Μια Συμφωνία που διασφαλίζει τη διάσωση της ΕΚΤ και του ΔΝΤ και τη διατήρηση της συνοχής της ευρωζώνης και όχι βέβαια την ανάπτυξη της Ελλάδας.
Μια Συμφωνία που αγνοεί την ανθρωπιστική κρίση στην πατρίδα μας και υποχρεώνει την κυβέρνηση όχι μόνο να μην καταργήσει προγενέστερους μνημονιακούς νόμους αλλά και να νομοθετεί μόνο υπό τον όρο της συναίνεσης των δανειστών.
Αυτό πρακτικά σημαίνει επιβολή του δόγματος της περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας, με τους δανειστές, να διατηρούν το δικαίωμα βέτο σε κάθε δήθεν νομοθετική πρωτοβουλία της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Σημαίνει διατήρηση της Νέας Εξάρτησης από τους δανειστές η οποία επιβλήθηκε με το πρώτο μνημόνιο το 2010.
Το θεσμικό υβρίδιο της Νέας Εξάρτησης εδράζεται πλέον αφενός μεν στη Δανειακή Σύμβαση με τον ESM που επιβάλλει νεοαποικιακούς όρους λειτουργίας στην πατρίδα μας και αφετέρου στο μνημόνιο 3 το οποίο συνεχίζει τη μερκελική λιτότητα και την φτωχοποίηση του Ελληνικού λαού.
Πρόκειται στην ουσία για ένα σύγχρονο θεσμικό υβρίδιο, μέσα από το οποίο συρρικνώνεται η εθνική κυριαρχία και ανατίθενται κυρίαρχες εξουσίες στους δανειστές της Ελλάδας, ενώ δρομολογείται και η κοινωνικοοικονομική πορεία της πατρίδας μας με βάση ένα συγκεκριμένο οικονομικό μοντέλο. Ταυτόχρονα, η καθημερινή εμπλοκή των εκπροσώπων των δανειστών στην οικονομική και πολιτική διακυβέρνηση της χώρας οδηγεί στη πλήρη καταπάτηση κάθε έννοιας δημοκρατικής διακυβέρνησης.
Ο θεσμικός τρόπος με τον οποίο επιβλήθηκε στην πατρίδα μας μετά το 2010 η Νέα Εξάρτηση και οι συνακόλουθες βίαιες αντικοινωνικές αλλαγές καθώς και η ανθρωπιστική κρίση που έπληξε την χώρα μας ήταν πρωτόγνωρα στην ιστορία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Η νέα δανειακή Σύμβαση με τον ESM επιβάλλει ως εφαρμοστέο δίκαιο το αγγλικό δίκαιο. Η λύση αυτή επιβλήθηκε για άλλη και φορά από τους δανειστές διότι το αγγλικό δίκαιο εφαρμόζει το δίκαιο των δικαστικών αποφάσεων των αγγλικών δικαστηρίων, τα οποία εδώ και εκατοντάδες χρόνια έχουν διαμορφώσει μια νομολογία που είναι ιδιαιτέρως σκληρή έναντι του οφειλέτη και υπερασπίζεται κυρίως τα δικαιώματα του δανειστή.
Προκειμένου οι δανειστές να μπορούν να κατάσχουν τα κατά τα λοιπά ακατάσχετα περιουσιακά στοιχεία του Ελληνικού Δημοσίου, μεταξύ των οποίων τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, τα κονδύλια ΕΣΠΑ αλλά και όσο Ελληνικό χρυσό φυλάσσεται εκτός Ελλάδας, επέβαλαν την παραίτηση της Αθήνας από την ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας.
Επιπλέον με την ίδρυση του νέου Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων, του νέου ΤΑΙΠΕΔ, οι δανειστές σκοπεύουν να προχωρήσουν στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας με στόχο να συγκεντρωθεί το ποσό των 50 δισ. ευρώ, από το οποίο 37,5 δισ. ευρώ θα δοθούν για την εξόφληση του δημοσίου χρέους, δηλαδή 25 δισ. ευρώ θα πάνε για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και 12,5 δισ. ευρώ για την εξόφληση του χρέους γενικά.
Έτσι η Ελλάδα θα παραμείνει υπό την εποπτεία των δανειστών ως αποικία χρέους και νέο προτεκτοράτο της γερμανικής Ευρώπης για δεκαετίες, ενώ οι δανειστές θα ξεκοκαλίσουν αντί πινακίου φακής την περιουσία του δημοσίου μέσα από το νέο ΤΑΙΠΕΔ το οποίο σημειωτέον θα πάρει ως ‘‘προίκα’’ όλη τη δημόσια περιουσία καθώς και τα δικαιώματα εκμετάλλευσης φυσικού αερίου και πετρελαίου. Επιπλέον το νέο ΤΑΙΠΕΔ θα πάρει και την περιουσία του σημερινού ΤΑΙΠΕΔ αλλά και όλα τα περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Η νέα φορομπηχτική πολιτική που επιβάλλει το μνημόνιο 3, προβλέπει νέα επιβάρυνση του Ελληνικού λαού από την αύξηση του ΦΠΑ, ενώ ταυτόχρονα διατηρεί τον ΕΝΦΙΑ αλλά και το χαράτσι της εισφοράς αλληλεγγύης που επιβάλλεται στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους τουλάχιστον για το 2015 και 2016.
Επιπλέον το μνημόνιο 3 απαιτεί κατάργηση των εξαιρέσεων και των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά, κατάργηση της ειδικής φορολογικής μεταχείρισης των αγροτών, κατάργηση της επιστροφής του ειδικού φόρου κατανάλωσης για το αγροτικό πετρέλαιο, μείωση των ορίων προστασίας μισθών και συντάξεων από τις κατασχέσεις και περικοπή του μισθολογικού κόστους στο δημόσιο.
Τέλος με το μνημόνιο 3 δρομολογείται η άμεση και έμμεση μείωση μισθών και συντάξεων και βγαίνουν στο σφυρί χιλιάδες σπίτια συμπατριωτών μας που βαρύνονται με κόκκινα στεγαστικά δάνεια.
Πρόκειται λοιπόν για ένα μνημόνιο που είναι επαχθές και επονείδιστο καθώς επιβάλλει μέτρα που θα επιτείνουν περαιτέρω τη φτωχοποίηση του Ελληνικού λαού και θα οδηγήσουν σε εκτίναξη της ανεργίας, ενώ η πατρίδα μας θα συνεχίσει να παραμένει υπερχρεωμένη με δημόσιο χρέος άνω του 200% του ΑΕΠ, όπως προβλέπει για τα επόμενα δύο χρόνια το ΔΝΤ.
Και όλα αυτά έχοντας διασωθεί το ΔΝΤ και η ΕΚΤ η οποία κατάφερε όχι μόνο να εξαιρέσει τα ομόλογά της από το PSI το 2012 αλλά και να τα πληρώνεται στην ονομαστική τους αξία παρότι τα αγόρασε κοψοχρονιά στη δευτερογενή αγορά με έκπτωση τουλάχιστον 40%.
Όμως η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο αφού ο Ελληνικός λαός δεν πρόκειται να αποδεχθεί το επαχθές και επονείδιστο μνημόνιο 3.
Συνεχίζουμε λοιπόν τον αγώνα μας αταλάντευτα προκειμένου να πετάξουμε τους δανειστές έξω από την πατρίδα μας και να ξαναπάρουμε πίσω την Ελλάδα.
