Της «Κορέας» γίνεται κυριολεκτικά λόγω Ουκρανίας στον γαλλογερμανικό άξονα αλλά και στη Σεούλ όπου ο Πρόεδρος της Νότιας Κορέας Yoon Suk Yeol κήρυξε στρατιωτικό νόμο που τελικά κράτησε λίγες ώρες μετά την αντίδραση της αντιπολίτευσης της χώρας (https://amp.cnn.com 3/12/2024).
Κοινό χαρακτηριστικό και στις τρείς περιπτώσεις είναι ότι η κρίση προκλήθηκε λόγω της αδυναμίας των ηγετών και των τριών χωρών να πετύχουν την έγκριση των αντίστοιχων κρατικών προϋπολογισμών για το 2025. Προϋπολογισμών που χαρακτηριζόταν αφενός μεν από αύξηση φόρων, μείωση δαπανών και λιτότητα και αφετέρου από την εκτόξευση των στρατιωτικών δαπανών όλων αυτών των χωρών και την παροχή απλόχερης βοήθειας στην Ουκρανία. Μέλη των G-20 Γαλλία, Γερμανία και Νότια Κορέα είναι ως γνωστόν στη γραμμή Μπάιντεν και ΝΑΤΟ για στήριξη της Ουκρανίας και επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία. Ταυτόχρονα και οι τρεις αυτές χώρες αντιμετωπίζουν τεράστια οικονομικά προβλήματα καθώς έχουν χτυπηθεί από τον πληθωρισμό, την αύξηση του κόστους παραγωγής και την απόφασή τους να προσχωρήσουν στη λογική της «πολεμικής οικονομίας» για την αντιμετώπιση Ρωσίας και Κίνας αυξάνοντας υπέρμετρα τις στρατιωτικές τους δαπάνες.
Εκλογές στη Γερμανία στις 23 Φεβρουαρίου 2025
Η αρχή έγινε από το Βερολίνο όπου η τρικομματική κυβέρνηση Σοσιαλιστών, Φιλελεύθερων και Πρασίνων διελύθη εις τα εξ ων συνετέθη καθώς οξύνθηκαν τα συσσωρευμένα οικονομικά προβλήματα. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι την τελευταία πενταετία η γερμανική οικονομία αναπτύχθηκε μόνο κατά 0,2% έναντι 5,5% της Ιταλίας. Μάλιστα «οι επιχειρήσεις έντασης ενέργειας της χώρας έχουν υποφέρει από τον παρατεταμένο αντίκτυπο της ενεργειακής κρίσης που πυροδότησε ο πόλεμος» στην Ουκρανία (https://edition.cnn.com 7/11/2024).
Η άσχημη κατάσταση της γερμανικής οικονομίας, τα μειωμένα φορολογικά έσοδα και η συνεχής αφαίμαξη του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού για παροχή οικονομικής και στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία επέτειναν τα προβλήματα.
Όπως τονίστηκε «η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, συνολικά, έχει μέχρι στιγμής παράσχει ή έχει δεσμευτεί να παράσχει για τα επόμενα χρόνια στρατιωτική βοήθεια αξίας περίπου 28 δισεκατομμυρίων ευρώ» στο Κίεβο (www.bundesregierung.de 20/11/2024). Μόνο για το 2024 η στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία ανέρχεται σε περίπου 7,1 δισ. ευρώ, ενώ το 2023 δαπανήθηκαν περίπου 5 δισ. ευρώ και περίπου 1,6 δισ. ευρώ το 2022.
Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθούν και οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης Σολτς για αύξηση των στρατιωτικών δαπανών στο 2% του ΑΕΠ προκειμένου να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της έναντι του ΝΑΤΟ γεγονός που εκτιμάται ότι οδηγεί σε αύξηση των στρατιωτικών δαπανών από 52 δισ. ευρώ το 2024 στα 80 δισ. ευρώ το 2025 (www.euractiv.com 8/7/2024).
Συνέπεια όλων αυτών ήταν η δημιουργία «τρύπας» ύψους 10 δισ. ευρώ στον προϋπολογισμό του 2025 που αποτέλεσε και τη θρυαλλίδα για την κατάρρευση του κυβερνητικού συνασπισμού και την απόφαση για τη διενέργεια εκλογών στις 23 Φεβρουαρίου 2025. Το μόνο που απομένει πλέον είναι η υπογραφή της «ληξιαρχικής πράξης θανάτου» της κυβέρνησης Σολτς που θα λάβει χώρα στις 16 Δεκεμβρίου 2024, οπότε και αναμένεται να απορριφθεί και τυπικά από τη γερμανική βουλή η σχετική αίτηση του Σόλτς για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή του.
Πτώση της κυβέρνησης Μπαρνιέ στη Γαλλία
Και ό,τι έγινε στις 4 Δεκεμβρίου 2024 στη Γαλλία με την πτώση της κυβέρνησης Μπαρνιέ, το ίδιο αναμένεται να συμβεί και στη Γερμανία με την κυβέρνηση Σολτς.
Και ενώ για τη Γερμανία υπάρχει η διέξοδος της διεξαγωγής εκλογών στις 23 Φεβρουαρίου 2025, δεν μπορεί να συμβεί το ίδιο στη Γαλλία πριν από τον Ιούλιο του 2025. Μάλιστα ο Μακρόν με διάγγελμά του στις 5 Δεκεμβρίου 2024 ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να παραιτηθεί και θα παραμείνει Πρόεδρος μέχρι το 2027, κατηγορώντας ταυτόχρονα ως ανεύθυνους όσους ανέτρεψαν την κυβέρνηση Μπαρνιέ (www.rfi.fr 5/12/2024).
Και όλα αυτά μετά την απόφαση του τελευταίου να επιχειρήσει να περάσει τον προϋπολογισμό του 2025 χωρίς τη συναίνεση της γαλλικής Βουλής!!! αξιοποιώντας τη διαδικασία του άρθρου 49 παρ. 3 του Γαλλικού Συντάγματος (www.euronews.com 2/12/2024).
Βασική επιδίωξη του Μπαρνιέ ήταν αφενός μεν η συνέχιση της αύξησης των στρατιωτικών δαπανών και η συνακόλουθη οικονομική στήριξη της Ουκρανίας και αφετέρου η ταυτόχρονη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος από το 6% το 2024 στο 3% μέχρι το 2029 (www.lemonde.fr 1/10/2024). Στο πλαίσιο αυτό διαμόρφωσε ένα προϋπολογισμό αύξησης φόρων και επιβολής μέτρων λιτότητας και μείωσης δημοσίων δαπανών για υγεία και κοινωνικό κράτος ύψους περίπου 60 δισ. ευρώ (www.cnbc.com 2/12/2024).
Η γαλλική οικονομία εκτροχιάστηκε γιατί στην Ευρώπη το κόστος παραγωγής από το 2019 μέχρι σήμερα αυξήθηκε κατά 25% ενώ στην Κίνα μόνο κατά 3%, και αυτό κυρίως εξαιτίας της ανόδου των τιμών ενέργειας λόγω Ουκρανίας (www.news247.gr 4/12/2024).
Η ανεργία στη Γαλλία έφτασε πλέον στο 7,4% και το δημόσιο χρέος χτύπησε κόκκινο σκαρφαλώνοντας στα 3,2 τρισ. ευρώ, δηλαδή στο 112% του ΑΕΠ (www.lemonde.fr 27/9/2024), κυρίως λόγω των αυξημένων δαπανών της κεντρικής κυβέρνησης για τους Ολυμπιακούς αγώνες, για στρατιωτικούς εξοπλισμούς στο πλαίσιο της «πολεμικής οικονομίας» και για οικονομική στήριξη της Ουκρανίας.
Σε σχέση με τη βοήθεια στην Ουκρανία η γαλλική κυβέρνηση πρόσφατα δήλωσε ότι «δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές» (www.bbc.com 23/11/2024) την ώρα μάλιστα που η οικονομική και στρατιωτική βοήθεια Μακρόν στο Κίεβο ανήλθε σε 1,7 δισ. ευρώ το 2022, σε 2,1 δισ. ευρώ το 2023 (www.france24.com 18/2/2024) και αναμένεται να πλησιάσει τα 3 δισ. ευρώ το 2024 (www.politico.eu 15/10/2024). Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθούν και οι δεσμεύσεις Μακρόν για αύξηση των στρατιωτικών δαπανών στο 2% του ΑΕΠ προκειμένου να ανταποκριθεί η Γαλλία στις υποχρεώσεις της έναντι του ΝΑΤΟ γεγονός που εκτιμάται ότι οδηγεί σε αύξηση των στρατιωτικών δαπανών από 47,2 δισ. ευρώ το 2024 στα 69 δισ. ευρώ το 2025 (www.politico.eu 15/2/2024).
Πάντως η πτώση της κυβέρνησης Μπαρνιέ δημιουργεί σοβαρές ανησυχίες σε σχέση με τη συνέχιση της γαλλικής οικονομικής στήριξης στον Ζελένσκι (www.reuteurs.com 5/12/2024), όπως ακριβώς μπορεί να συμβεί και μετά την ενδεχόμενη απομάκρυνση του Προέδρου της Νότιας Κορέας Yoon.
Επιβολή στρατιωτικού νόμου στη Νότια Κορέα και ανάκλησή του λίγες ώρες μετά
Και αυτό γιατί ο Yoon αποτελεί επίσης ένα ισχυρό σύμμαχο του Κιέβου από την έναρξη του Πολέμου στην Ουκρανία με τη στήριξή του πάντως να κορυφώνεται ιδίως μετά την υπογραφή του συμφώνου στρατηγικής συνεργασίας Ρωσίας-Βόρειας Κορέας και μάλιστα με ρήτρα αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής, που έλαβε χώρα κατά τη συνάντηση Πούτιν – Κιμ Γιονγκ Ουν στη Βόρεια Κορέα στις 18-19 Ιουνίου 2024 (http://en.kremlin.ru/events 19/6/2024).
Σημειώνεται ότι η Νότια Κορέα έχει δεσμευτεί για οικονομική βοήθεια στην Ουκρανία, ύψους 394 εκατ. δολαρίων για το 2024, ενώ ήδη το Κοινοβούλιο της Ουκρανίας επικύρωσε συμφωνία με τη Νότια Κορέα για λήψη πιστώσεων 2,1 δισ. δολαρίων μέσω του Ταμείου Οικονομικής Ανάπτυξης και Συνεργασίας της Κορέας (EDCF) για την περίοδο 2024-2029 (www.dentons.com 27/8/2024).
H στήριξη του Yoon στο Κίεβο αποτέλεσε αντικείμενο έντονης κριτικής από την αντιπολίτευση ιδίως δε η κυβερνητική πρόταση αποστολής Νοτιοκορεατικού στρατιωτικού προσωπικού στην Ουκρανία για πιθανή ανάκριση Βορειοκορεατών αιχμαλώτων πολέμου (https://koreapro.org 29/10/2024).
Μάλιστα μετά από έρευνας κοινής γνώμης προέκυψε ότι 8 στους 10 Νοτιοκορεάτες ήταν αντίθετοι στην αποστολή όπλων εκ μέρους της Σεούλ στο Κίεβο (https://koreajoongangdaily.joins.com 4/11/2024).
Παρά ταύτα ο Yoon συνέχισε να εκφράζει τη στήριξή του στην Ουκρανία τόσο στην Κοινή Δήλωση που εξέδωσε κατά τη συνάντηση του στη Λίμα του Περού στο περιθώριο της διάσκεψης κορυφής του APEC στις 15 Νοεμβρίου 2024, με τους ηγέτες των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας (www.mofa.go.jp 15/11/2024), όσο και κατά τη συνάντησή του επίσης στη Λίμα με τον κινέζο ηγέτη Σι Τζινπίνγκ (www.hindustantimes.com 16/11/2024).
Ειδικότερα είναι χαρακτηριστικό ότι στην παραπάνω Κοινή Δήλωσή τους οι ηγέτες των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας επισήμαναν με νόημα ότι παραμένουν αποφασισμένοι όσο ποτέ άλλοτε στην υποστήριξη της Ουκρανίας (www.mofa.go.jp 15/11/2024).
Στη συνέχεια «παίρνοντας φόρα» ο Yoon στη συνάντησή του με τον Σι Τζινπίνγκ εξέφρασε τη στήριξή του στην Ουκρανία δηλώνοντας: «Ελπίζω ότι τα δύο έθνη μας θα συνεργαστούν για την προώθηση της σταθερότητας και της ειρήνης στην περιοχή ως απάντηση στις επανειλημμένες προκλήσεις της Βόρειας Κορέας, τον πόλεμο στην Ουκρανία και τη στρατιωτική συνεργασία μεταξύ Ρωσίας και Βόρειας Κορέας» (www.hindustantimes.com 16/11/2024).
Ακολούθησε κατόπιν η συνάντηση του Υοοn με τον υπουργό άμυνας της Ουκρανίας Rustem Umerov στη Σεούλ στις 27 Νοεμβρίου 2024 με αντικείμενο την οικονομική και στρατιωτική βοήθεια της Νότιας Κορέας στην Ουκρανία (www.reuters.com 27/11/2024).
Έτσι δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι το ουκρανικό πρακτορείο ειδήσεων RBC χαρακτήρισε την απόφαση του Yoon να επιβάλει στρατιωτικό νόμο ως δήθεν «συναισθηματική»!!! (https://newsukraine.rbc.ua 4/12/2024). Και όλα αυτά παρότι ο Yoon δήλωσε ρητά ότι κήρυξε τον στρατιωτικό νόμο για να υπερασπιστεί τη Νότια Κορέα «από τις απειλές των κομμουνιστικών δυνάμεων της Βόρειας Κορέας και να εξαλείψει τις ξεδιάντροπες φιλο-βορειοκορεατικές αντικρατικές δυνάμεις» (www.nytimes.com 3/12/2024).
Το θετικό κλίμα του Κιέβου στο πρόσωπο του Yoon επιβεβαιώνεται και από τις δηλώσεις που έκανε στο ουκρανικό πρακτορείο ειδήσεων ο πρόεδρος της Φιλελεύθερης Δημοκρατικής Ένωσης της Ουκρανίας Artur Kharytonov ο οποίος επισήμανε με νόημα ότι η επιβολή στρατιωτικού νόμου από τον Yoon «σίγουρα συνδέεται με τις ενέργειες της αντιπολίτευσης, η οποία, επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω, εμποδίζει την παροχή στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία» (https://newsukraine.rbc.ua 4/12/2024). Άλλωστε ο ίδιος ο Yoon στο διάγγελμα επιβολής του στρατιωτικού νόμου είχε κατηγορήσει την αντιπολίτευση ότι είχε μπλοκάρει νομοθετικά την έγκριση του προϋπολογισμού που προέβλεπε αύξηση των στρατιωτικών δαπανών (www.nytimes.com 3/12/2024).
Και ο Artur Kharytonov κατέληξε επισημαίνοντας ότι τυχόν αποπομπή του Yoon «θα σήμαινε μια πολιτική μετατόπιση στη Νότια Κορέα» και «θα έκλεινε επίσης το παράθυρο ευκαιρίας για την Ουκρανία να αλληλεπιδράσει με τη Νότια Κορέα, όπως υπάρχει επί του παρόντος υπό τη διοίκηση Yoon».
«Της Κορέας λοιπόν γίνεται πλέον» σε Παρίσι, Βερολίνο και Σεούλ λόγω Ουκρανίας, με το επιχειρηματικό δαιμόνιο του Τραμπ να επιβεβαιώνεται πλήρως όταν δήλωνε ότι «ο Ζελένσκι είναι ο καλύτερος πλασιέ όλων των εποχών» (www.naftemporiki.gr 24/9/2024).
