ΟΧΙ στην Ευρώπη των Δανειστών
STOP στην Ευρώπη των Τραπεζών
ΝΑΙ στην Ευρώπη των Λαών
Για μια ΕΥΡΩΠΗ των Εθνών και των Πατρίδων
Ειδική Σχέση της Ελλάδας εντός ΕΕ και Ευρωζώνης
40 χρόνια μετά την ένταξη στην ΕΟΚ οι προσδοκίες δεν εκπληρώθηκαν
Συμπληρώθηκαν 40 χρόνια από την ένταξη της Ελλάδας στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) την 1η Ιανουαρίου 1981, μια ένταξη η οποία συνδυάστηκε με ισχυρές πολιτικές και οικονομικές προσδοκίες που είχαν σχέση με την εμπέδωση της δημοκρατίας, τη στήριξη της χώρας έναντι των παράνομων διεκδικήσεων και απειλών της Τουρκίας και την οικονομική ευημερία του Ελληνικού λαού. Δυστυχώς 40 χρόνια μετά καμιά από τις προσδοκίες αυτές δεν εκπληρώθηκε. Το αντίθετο μάλιστα.
1.Ειδικότερα η οικονομική αλληλεγγύη της ΕΟΚ προς την Ελλάδα επικεντρώθηκε στη χρηματοδοτική ενίσχυση της χώρας μέσω των Ευρωπαϊκών Διαθρωτικών Ταμείων με στόχο την αύξηση της αγοραστικής δύναμης του ελληνικού πληθυσμού προκειμένου αυτός με τη σειρά του να δαπανήσει τα ποσά αυτά αγοράζοντας ευρωπαϊκά προϊόντα στηρίζοντας έτσι τις βιομηχανίες της Γερμανίας, της Γαλλίας και των άλλων χωρών του ευρωπαϊκού σκληρού πυρήνα. Όπερ και εγένετο.
2.Ακολούθησε η ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη η οποία λόγω των θεσμικών της ελλειμμάτων και της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της εμβάθυνε την οικονομική και πολιτική εξάρτηση της χώρας από τις Βρυξέλλες και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και αύξησε υπέρμετρα τον δανεισμό του Ελληνικού κράτους από τις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες. Και όλα αυτά εν γνώσει των εποπτικών αρχών της ΕΕ οι οποίες αν και έβλεπαν την υπερχρέωση της Ελλάδας έκαναν τα στραβά μάτια γιατί η Ελλάδα με τα δανεικά προχωρούσε σε αθρόες εισαγωγές από Γερμανία και Γαλλία, αυξάνοντας έτσι το επονείδιστο χρέος (odious debt).
3.Και όταν η Ελλάδα βρέθηκε σε δυσμενή οικονομική κατάσταση λόγω της οικονομικής κρίσης του 2008 οι Ευρωπαίοι εταίροι μας αντί να εκφράσουν την περίφημη αλληλεγγύη τους στηρίζοντας οικονομικά την Αθήνα τελικά με τα συνεχή μνημόνια μετέτρεψαν την Πατρίδα μας σε μια γερμανική αποικία με την τρόικα να αποφασίζει για τις τύχες του Ελληνικού λαού θέτοντας στο περιθώριο κυβέρνηση και κοινοβούλιο και υπονομεύοντας τη δημοκρατία. Αποτέλεσμα των μνημονίων και των επονείδιστων δανειακών συμβάσεων ήταν και παραμένει ο περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας, η υπονόμευση της δημοκρατίας, η συνεχής δημοσιονομική εποπτεία, η υποθήκευση της ελληνικής δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια και η φτωχοποίηση του Ελληνικού λαού.
4.Ταυτόχρονα λόγω του Δουβλίνου 3 η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε αποθήκη ψυχών με χιλιάδες παράνομους μετανάστες και πρόσφυγες να έχουν βρεθεί εγκλωβισμένοι στην Ελληνική Επικράτεια ενώ αυτό που θέλουν είναι να πάνε στη Γερμανία και στις άλλες χώρες Σένγκεν.
5.Τέλος στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής δυστυχώς μέχρι και σήμερα η περίφημη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη προς την Ελλάδα παραμένει ζητούμενο και εξαντλείται μόνο σε φραστικές διακηρύξεις στήριξης αντί η ΕΕ να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία η οποία παραβιάζει τον ελληνικό εναέριο χώρο και τα ελληνικά χωρικά ύδατα, αμφισβητεί την κυριαρχία των ελληνικών νησιών και απειλεί με casus belli αν η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια. Κυρώσεις οι οποίες παραπέμπονται συνεχώς στις καλένδες.
6.Ενόψει των τεράστιων οικονομικών προκλήσεων της πανδημίας η Ευρωπαϊκή Ένωση αντί να αλλάξει ρότα συνεχίζει να ενεργεί ως Γερμανική Ευρώπη με τον Σόιμπλε να προειδοποιεί ότι πρέπει να σφίξουν ξανά τα λουριά του δρακόντειου Συμφώνου Σταθερότητας.
7.Όμως οι λαοί του Ευρωπαϊκού Νότου οφείλουν ενωμένοι να στείλουν αποφασιστικό μήνυμα ενάντια στην Γερμανική Ευρώπη, στη λιτότητα, στην ανεργία, στη βίαιη δημοσιονομική πειθαρχία, στη διάλυση του κοινωνικού κράτους και στα νέα μνημόνια. Οφείλουν να παλέψουν όλοι μαζί ενωμένοι ενάντια στη Γερμανική Ευρώπη για την οικοδόμηση μιας Ευρώπης της Αλληλεγγύης με κοινωνική συνοχή και δίκαιη κατανομή του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου.
Επονείδιστο το δημόσιο χρέος-πρέπει να διαγραφεί
Το δημόσιο χρέος της χώρας είναι επονείδιστο και για τον λόγο αυτόν θα πρέπει να διαγραφεί. Άλλωστε ο ίδιος ο τότε πρόεδρος του Eurogroup, ο περίφημος Γιουνκέρ, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Κέρδος» στις 9/10/2010 είχε ομολογήσει ότι γνώριζε το τεράστιο δημοσιονομικό πρόβλημα της Ελλάδας και την επερχόμενη κρίση χρέους, αφού, όπως επισήμανε, συζητούσε το ζήτημα αυτό με τους Γερμανούς, τους Γάλλους, τον τότε πρόεδρο της ΕΚΤ Ζ.-Κ. Τρισέ αλλά και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Και διερωτάται βέβαια εύλογα κανείς γιατί ο κ. Γιουνκέρ δεν ανέλαβε κάποια δράση, προκειμένου να περιοριστεί η υπερδανειοδότηση της Ελλάδας. Μα, όπως παραδέχθηκε στην ίδια συνέντευξη, δεν μπορούσε να πει δημόσια αυτά που γνώριζε γιατί, όπως δήλωσε, «η Γαλλία και η Γερμανία κέρδιζαν τεράστια ποσά από τις εξαγωγές τους στην Ελλάδα». Δηλαδή οι εποπτικές αρχές της Ε.Ε. ήξεραν την υπερχρέωση της χώρας μας, γνώριζαν ότι με αυτά τα δάνεια κερδίζουν κυρίως οι Γαλλογερμανοί και επιθυμούν τώρα να θεωρηθεί αυτό το χρέος νόμιμο;
Όπως προκύπτει από την Έκθεση 10/110 του ΔΝΤ της 5ης Μαΐου 2010 (σελ.125) το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος από 186 δις ευρώ το 2004 έφτασε στα 427 δις ευρώ το 2010.
Ειδικότερα για το ίδιο διάστημα το δημόσιο χρέος από 131 δις ευρώ έφτασε στα 329 δις ευρώ και το ιδιωτικό χρέος από 55 δις ευρώ έφτασε στα 98 δις ευρώ.
Μάλιστα η χρηματοδότηση των νοικοκυριών στο διάστημα 2004-Ιούλιος 2009 για στεγαστικά δάνεια και καταναλωτική πίστη από 52,5 δις ευρώ έφτασε στα 118,3 δις ευρώ, ήτοι αυξήθηκε κατά 65,8 δις ευρώ (Ισοτιμία 31/1/2010 σελ. 70).
Μεγάλο μέρος από τα 19,4 δις ευρώ των παραπάνω καταναλωτικών δανείων, κατευθύνθηκε στην αγορά αυτοκινήτων με αποτέλεσμα το διάστημα 2004-2009 να πωληθούν στην Ελλάδα 1.860.602 αυτοκίνητα, ήτοι κατά μέσο όρο ετησίως 265.800 αυτοκίνητα (Ναυτεμπορική 9/8/2010 σελ. 17).
Έτσι αποδεικνύεται ότι ο Ελληνικός λαός υπερχρεώθηκε προκειμένου να στηρίξει τις εξαγωγές των γερμανικών και άλλων ευρωπαϊκών εργοστασίων στην Ελλάδα!!!
Από την Εισηγητική Έκθεση του Προϋπολογισμού 2014 (σελ.142) προκύπτει ότι κατά την περίοδο 1992-2009, δηλαδή πριν την ένταξη της χώρας στα μνημόνια, οι δαπάνες εξυπηρέτησης χρέους της Κεντρικής Διοίκησης ανήλθαν στο αστρονομικό ποσόν των 429,6 δις ευρώ!!! Ναι, αυτό το ποσό είχε πληρωθεί επί 18 συναπτά έτη. Και στο ποσό αυτό δεν περιλαμβάνονται εκατοντάδες δις ευρώ που καταβλήθηκαν για εξόφληση βραχυπρόθεσμων τίτλων.
Όμως παρά ταύτα το 2010 πριν την ένταξη στα μνημόνια η χώρα είχε δημόσιο χρέος 329 δις ευρώ.
Αυτό το χρέος είναι καραμπινάτο επονείδιστο χρέος, δημιουργήθηκε από τη συμπαιγνία της ντόπιας οικονομικής και πολιτικής ελίτ με τις εποπτικές αρχές της Ε.Ε. και το οικονομικό και βιομηχανικό σύμπλεγμα του ευρωπαϊκού σκληρού πυρήνα, προκειμένου να πωλούν πάσης φύσεως μηχανήματα, εμπορεύματα, υπηρεσίες και υπερτιμολογημένους στρατιωτικούς εξοπλισμούς στην Ελλάδα. Δεν πήγαν λοιπόν τα δανειακά αυτά κεφάλαια για σκοπούς υπέρ του Ελληνικού λαού και του έθνους.
Αυτό άλλωστε το συνομολογεί ακόμη και ο Ομπάμα στα Απομνημονεύματά του όπου μεταξύ άλλων αναφέρει:
«τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας δεν ήταν τίποτε καινούργιο… Παρ’ όλα αυτά,… οι διεθνείς χρηματαγορές χρηματοδοτούσαν ευχαρίστως τα διαρκώς αυξανόμενα ελλείμματα της Ελλάδας…». Και συνεχίζει: «Ηγέτες όπως η Μέρκελ και ο Σαρκοζί… παρατήρησα ότι σπανίως ανέφεραν το γεγονός ότι οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες ήταν από τους μεγαλύτερους δανειστές της Ελλάδας, ή ότι μεγάλο μέρος του συσσωρευμένου χρέους των Ελλήνων είχε πάει για την αγορά γερμανικών και γαλλικών εξαγώγιμων προϊόντων – γεγονότα που θα μπορούσαν να καταστήσουν σαφές στους ψηφοφόρους τους το γιατί η διάσωση των Ελλήνων από τη χρεοκοπία ισοδυναμούσε με διάσωση των δικών τους τραπεζών και βιομηχανιών». Για να καταλήξει με νόημα «Ίσως φοβόντουσαν ότι αυτή η παραδοχή θα έστρεφε την προσοχή των ψηφοφόρων από τις αποτυχίες των διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων στις αποτυχίες των Γερμανών και Γάλλων αξιωματούχων που είχαν επιφορτιστεί με την ευθύνη της εποπτείας των τραπεζών» (Τα Νέα-in.gr 16/11/2020).
Άρα το προμνημονιακό δημόσιο χρέος ήταν επονείδιστο και έπρεπε να διαγραφεί.
Που πήγαν τα 288,9 δις ευρώ των μνημονιακών δανείων;
Το ίδιο βέβαια ισχύει όχι μόνο για τα 329 δις ευρώ επονείδιστο χρέος μέχρι το 2010 αλλά και για τα υπόλοιπα δανεικά που έλαβε η Ελλάδα κατά την μνημονιακή οκταετία 2010-2018, συνολικού ποσού 288,7 δις ευρώ.
Στο διάστημα Μάιος 2010 έως Αύγουστος 2018 η Ελλάδα έλαβε δάνεια συνολικού ύψους 288,7 δις ευρώ εκ των οποίων:
32,1 δις ευρώ από το ΔΝΤ.
52,9 δις ευρώ από τα διμερή δάνεια κρατών της Ευρωζώνης.
141,8 δις ευρώ από τον EFSF.
61,9 δις ευρώ από τον ESM.
Ταυτόχρονα το δημόσιο χρέος τον Αύγουστο του 2018 με την τυπική έξοδο της Ελλάδας από τα μνημόνια από 329 δις ευρώ προμνημονιακά διαμορφώθηκε στα 334,9 δις ευρώ το τρίτο τρίμηνο 2018!!! (naftemporiki .gr 21/1/2019). Δηλαδή και δανειστήκαμε 288,7 δις ευρώ και το δημόσιο χρέος από 329 δις ευρώ το 2010 ανέβηκε στα 334,9 δις το 2018. Μάλιστα ως ποσοστό του ΑΕΠ η κατάσταση χειροτέρευσε καθώς το χρέος από 127,1% του ΑΕΠ τo 2009 προ του μνημονίου (DW 27/4/2011) έφτασε στο 182,2% του ΑΕΠ κατά την τυπική έξοδο της χώρας από τα μνημόνια (naftemporiki.gr 21/1/2019). Βέβαια για παρηγοριά μας οι δανειστές επιμήκυναν στα χρέη προς τον EFSF μέχρι το 2070!!! (naftemporiki .gr 13/5/2019).
Τα μνημονιακά λοιπόν δανειακά κεφάλαια δεν έπεσαν βέβαια στην αγορά ούτε αξιοποιήθηκαν για την ανάπτυξη της χώρας. Αντίθετα με τα δανεικά αυτά πληρώθηκαν τα παλαιότερα δανεικά και διασώθηκαν οι τράπεζες ξένες και ελληνικές. Αν όμως είχαν πέσει στην ελληνική οικονομία 288,7 δις ευρώ τότε θα είχαμε ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ με απογείωση της οικονομίας της χώρας. Και σαν να μην έφταναν αυτά το ίδιο διάστημα ξεπουλήθηκε η δημόσια περιουσία, φτωχοποιήθηκε ο Ελληνικός λαός με μείωση μισθών και συντάξεων, κουρεύτηκαν τα ομόλογα των Ασφαλιστικών Ταμείων και των μικροομολογιούχων με το PSI και τα κοράκια αγόρασαν αντί πινακίου φακής τα κόκκινα δάνεια με στόχο να αρπάξουν τα σπίτια των Ελλήνων.
Ως εκ τούτου οφείλουν οι συνεπείς Αντιμνημονιακές δυνάμεις του Πατριωτικού Δημοκρατικού Τόξου, όταν αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας, να διαγράψουν αυτό το χρέος ως επονείδιστο.
Ταμείο Σωτηρίας Δανειοληπτών
Σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι ενόψει της βαθιάς οικονομικής κρίσης λόγω πανδημίας η Πρόταση-Λύση της ίδρυσης Ταμείου Σωτηρίας Δανειοληπτών που διαμόρφωσα από το 2016 είναι επίκαιρη όσο ποτέ. Καλούμε λοιπόν την κυβέρνηση από το περίφημο μαξιλάρι των 32 δις ευρώ να διαθέσει 4,5 δις ευρώ για τη δημιουργία Δημόσιου Ταμείου Σωτηρίας Δανειοληπτών το οποίο να αγοράσει τα κόκκινα στεγαστικά και επιχειρηματικά δάνεια στην τιμή πρώτης προσφοράς που κάνουν τα κοράκια και εν συνεχεία με βάση το κυπριακό μοντέλο να πουλήσει με διευκολύνσεις στην ίδια τιμή τα δάνεια στους δανειολήπτες για να σώσουν τα σπίτια τους και τις επιχειρήσεις τους.
Αυτή είναι η μόνη Πρόταση-Λύση που σώζει τα σπίτια των Ελλήνων καθώς το Ταμείο Σωτηρίας Δανειοληπτών είναι το «εμβόλιο» ενάντια στην πανδημία του νέου Πτωχευτικού Κώδικα.
Για μια Ευρώπη των Εθνών και των Πατρίδων
Είναι λοιπόν προφανές ότι 40 χρόνια μετά την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ οφείλουμε πλέον να πούμε όχι στα μνημόνια και στην Γερμανική Ευρώπη. Όχι στην Ευρώπη των Τραπεζών.
Αντίθετα πρέπει όλοι μαζί να παλέψουμε για μια Ευρώπη των Εθνών και των Πατρίδων η οποία οφείλει να σέβεται την εθνική ταυτότητα των χωρών της και τις εθνικές τους παραδόσεις. Μια Ευρώπη η οποία θα αντιμετωπίσει το δημογραφικό πρόβλημα με την ενίσχυση της Ευρωπαϊκής οικογένειας και όχι με την αθρόα μετανάστευση.
Μπορούμε να ανακτήσουμε την αισιοδοξία μας. Αυτό που χρειάζεται, και για το οποίο εμείς αγωνιζόμαστε, είναι να αλλάξει η δομή και η πολιτική της Ευρωζώνης, ώστε να περάσουμε από την Ευρώπη των Αγορών, στην Ευρώπη των Εθνών και των Πατρίδων, σε μια Ευρώπη που θα σέβεται τις εθνικές ανάγκες των κρατών μελών. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να επιδιώξουμε μια Ειδική Σχέση της Ελλάδας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης, ώστε με ειδικές ρυθμίσεις και εξαιρέσεις να μπορεί η Πατρίδα μας να ασκεί εθνική πολιτική, σε νευραλγικούς τομείς όπως είναι ο Πρωτογενής τομέας, η Μεταποίηση, οι ενεργοβόρες Βιομηχανίες (ΛΑΡΚΟ, Χαλυβουργίες, Τσιμεντοβιομηχανίες), η Ναυπηγική Βιομηχανία, ο Τουρισμός, οι Μεταφορές, η Ενέργεια και η νησιωτική πολιτική, για την ανάπτυξη της οικονομίας, εξασφαλίζοντας χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Πρέπει να αντιληφθούν όλοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση ότι το Brexit έστειλε ένα μήνυμα ισχυρό. Ότι οι Ευρωπαϊκοί λαοί αναζητούν έναν ΑΛΛΟ ΔΡΟΜΟ για την Ευρώπη. Μια Ευρώπη των Εθνών και των Πατρίδων. Μια Ευρώπη που να σέβεται τις εθνικές παραδόσεις και τους λαούς. Μια Ευρώπη δημοκρατική και αποκεντρωμένη. Μια Ευρώπη της αλληλεγγύης και όχι του σκληρού πυρήνα. Μια κοινωνική Ευρώπη και όχι μια Ευρώπη των τραπεζών.
Οι Ευρωπαϊκοί λαοί δεν αντέχουν τη λιτότητα και τη βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή που έχουν επιβάλλει το Eurogroup και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και σύντομα θα στείλουν ισχυρό μήνυμα.
Γιατί για την Ευρώπη υπάρχει ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.
Ο δρόμος της ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας των κρατών-μελών της.
Ο δρόμος ενάντια στην κινεζοποίηση των μισθών.
Ο δρόμος ενάντια στη γερμανική Ευρώπη.
Ο αγώνας συνεχίζεται
Ο αγώνας μας λοιπόν συνεχίζεται πιο αποφασιστικά:
1.Για την διεκδίκηση των Γερμανικών Αποζημιώσεων (Πολεμικές επανορθώσεις- Αναγκαστικό Κατοχικό Δάνειο, Επιστροφή λεηλατηθέντων αρχαιολογικών θησαυρών) καθώς και την αποζημίωση των συγγενών των θυμάτων που εκτελέστηκαν από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής στις διάφορες περιοχές της Πατρίδας μας και στα διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
2.Για τη διαγραφή του επονείδιστου χρέους και την απαλλαγή της Πατρίδας μας από τους τοκογλύφους δανειστές.
3.Για Ειδική Σχέση της Ελλάδας εντός ΕΕ και Ευρωζώνης.
4.Για την υπεράσπιση των εθνικών μας Δικαίων και την απόκρουση των τουρκικών απειλών στα εθνικά μας θέματα και την κατάργηση της κατάπτυστης Συμφωνίας των Πρεσπών.
5 Για την δημιουργία Δημόσιου Ταμείου Σωτηρίας Δανειοληπτών προκειμένου να μην χάσουν οι φτωχοποιημένοι Έλληνες τα σπίτια τους από τα κοράκια.
6.Για την Ανακεφαλαιοποίηση των Ασφαλιστικών Ταμείων και την επαναφορά των κοινωνικών πόρων.
7.Για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης που πλήττει τη χώρα.
8.Για την αναδιοργάνωση της οικονομίας της χώρας με στόχο την ανάπτυξη, την ψηφιοποίηση, την πλήρη απασχόληση, την κοινωνική δικαιοσύνη και την ανακατανομή του παραγόμενου πλούτου.
