Τα μνημόνια και οι πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται στην Ελλάδα έχουν κυριολεκτικά διαλύσει τη δημόσια εκπαίδευση. Ένα μείζον πρόβλημα που απασχολεί κάθε χρόνο τα σχολεία είναι οι ελλείψεις και τα κενά που υπάρχουν σε εκπαιδευτικό προσωπικό.
Μόνιμοι διορισμοί έχουν να γίνουν πολλά χρόνια, με αποτέλεσμα κάθε χρόνο να απαιτούνται 20 000-25 000 αναπληρωτές εκπαιδευτικοί για να λειτουργήσουν τα σχολεία. Ο θεσμός του αναπληρωτή έχει εξελιχθεί, πλέον, από εξαίρεση σε κανόνα, καθώς πάνω από το 25% των εκπαιδευτικών είναι αναπληρωτές.
Παρά την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ), στην υπόθεση C-418/13 που κρίνει ότι πρακτικές εκμετάλλευσης «στρατιών» αναπληρωτών εκπαιδευτικών από κράτος μέλος της ΕΕ καταστρατηγούν τα δικαιώματα των εργαζομένων εκπαιδευτικών και δεν αποτρέπουν αποτελεσματικά την καταχρηστική σύναψη διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, η ελληνική κυβέρνηση εξακολουθεί να μην συμμορφώνεται με την εν λόγω απόφαση.
Το ΔΕΕ, παρά την παρέμβαση της ελληνικής κυβέρνησης, έκρινε δεσμευτικά και για την Ελλάδα ότι η από 18.3.1999 συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου δεν αποκλείει κανένα συγκεκριμένο κλάδο από το πεδίο εφαρμογής της και συνεπώς έχει εφαρμογή και για το προσωπικό που προσλαμβάνεται στον κλάδο της εκπαίδευσης.
Συνεπώς, ερωτάται η Επιτροπή, ποια μέτρα προτίθεται να λάβει για την άμεση εφαρμογή της παραπάνω απόφασης του ΔΕΕ από την Ελλάδα;
Απάντηση της κ. Thyssen εξ ονόματος της Επιτροπής
Σύμφωνα με τη ρήτρα 5 της συμφωνίας-πλαισίου που προσαρτάται στην οδηγία 1999/70/ΕΚ για την εργασία ορισμένου χρόνου, τα κράτη μέλη υποχρεούνται να λάβουν μέτρα για να αποτραπεί η κατάχρηση που προκαλείται από τη χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου(1). Στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-22/13, C-61/13, C-62/13 και C-418/13 Mascolo, που αφορούν τους εκπαιδευτικούς στην Ιταλία και την ιταλική νομοθεσία, το Δικαστήριο υπογράμμισε ότι τα κράτη μέλη πρέπει να εξασφαλίζουν αποτελεσματικά μέτρα για την επιβολή κυρώσεων σε περίπτωση εσφαλμένης χρήσης των διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου.
Η συμφωνία-πλαίσιο έχει μεταφερθεί στην ελληνική νομοθεσία. Η Επιτροπή δεν έχει στη διάθεσή της ενδείξεις ότι η Ελλάδα δεν συμμορφώνεται προς την εν λόγω οδηγία. Εναπόκειται στις αρμόδιες εθνικές αρχές, κυρίως στις επιθεωρήσεις εργασίας και στα δικαστήρια, να διασφαλίσουν ότι οι εθνικοί κανόνες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που μεταφέρουν την οδηγία 1999/70/ΕΚ, εφαρμόζονται ορθά και αποτελεσματικά, έχοντας υπόψη τις ειδικές περιστάσεις κάθε περίπτωσης.
(1) Οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (ΕΕ L 175 της 10.7.1999, σ. 43).